РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Настасься Азарка
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Апошнім дыханьнем
З нас ніхто не хацеў паміраць.
Баба сьмерць зазірнула ў вочы.
За цаною нам не стаяць
Навальнічнай апошняю ноччу.
 
Сьвет ляціць – і яго не стрымаць.
У вачох – ядваб зеляніны.
З нас ніхто не хацеў паміраць...
Рэжа стогнам з вышыні птушынай.
 
Анямелыя вусны крычаць.
Замест словаў пляскаецца кроў.
Эх, ды мне ўжо не сьпяваць...
І ня чуць ладны гоман званоў.
 
Эх, ды мне ўжо не кахаць
У разгул вераб’інай начы.
Буду я для братоў дагараць
Сьвятлом ціхім васковай сьвячы.
 
Сьцяной стрэнем чортаву гаць.
Наталім смагу горкім узварам.
З нас ніхто не хацеў паміраць...
Жыць Радзіме сьмерць загадала!
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.